Καθαριότητα χαλιών: Παπούτσια μέσα στο σπίτι. Τα βγάζουμε ναι ή όχι; Ένα ερώτημα υγιεινής που διχάζει
Στο παρόν άρθρο εξετάζουμε το ερώτημα το κατά πόσο επιβαρύνει τα χαλιά το πάτημα των παπουτσιών ποια θέματα υγιεινής προκύπτουν
Τα παπούτσια είναι υπέροχα, τα φοράμε 40.000 χρόνια και μας υπηρετούν πιστά! Οι πρώτες μορφές προστατευτικών υποδημάτων έχουν εξελιχθεί από τις απλές πρώτες μορφές τους, οι οποίες κρατούσαν τα ποδαράκια μας μονωμένα και προστατευμένα από το χιόνι και το κρύο. Δεδομένου ότι δεν ζούμε σε έναν πλανήτη με μεταξένιες επιφάνειες, τα παπούτσια είναι ένα βασικό αξεσουάρ για άνεση στην καθημερινότητά μας.
Πρέπει όμως να τα φοράμε και μέσα στο σπίτι;
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η υγιεινή του σπιτιού περιλαμβάνει έναν χρυσό και απαράβατο κανόνα:
Όχι παπούτσια μέσα στο σπίτι.
Αυτό προϋποθέτει ότι οι ένοικοι βγάζουν τα υποδήματα τους σε κάποιο σημείο κοντά στην εξώπορτα και στους υπόλοιπους χώρους κινούνται :
- είτε με παντόφλες
- είτε με υποδήματα που προορίζονται αποκλειστικά για το σπίτι
- είτε ξυπόλητοι
Μερικοί αντιδρούν με αυτή την πρακτική που, κατά κάποιους κρατά το σπίτι πραγματικά καθαρό και μακριά από κάθε είδους μικρόβια. Όσα βρίσκονται κάτω από το παπούτσι μας, απλώς δεν θέλουμε να τα γνωρίζουμε, πόσω μάλλον να τα μεταφέρουμε στα χαλιά, τις μοκέτες, τα πατάκια του μπάνιου κ.ο.κ. Οι αντιδράσεις επίσης, ενίοτε, κρύβουν και μία θρησκευτική προκατάληψη. Το να βγάζει κανείς τα παπούτσια του, έξω από έναν λατρευτικό ναό είναι μουσουλμανικό έθιμο, που μαρτυρά τον σεβασμό στον ναό, στον οποίο εισέρχεται ο πιστός.
Μήπως πρόκειται για κάτι περισσότερο από αυτό;
Mήπως τελικά δεν είναι απλώς σχολαστικότητα και μικροβιοφοβία αυτό που έχει πείσει και πολλούς Ευρωπαίους να εγκαταλείπουν τα υποδήματα τους στο χολ;
Σύμφωνα με τον Stephen S. Morse, ο οποίος είναι καθηγητ
Mήπως τελικά δεν είναι απλώς σχολαστικότητα και μικροβιοφοβία αυτό που έχει πείσει και πολλούς Ευρωπαίους να εγκαταλείπουν τα υποδήματα τους στο χολ;
Σύμφωνα με τον Stephen S. Morse, ο οποίος είναι καθηγητής επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς, από που περνάνε τα πόδια του κατά τη διάρκεια μίας ημέρας. Τι πατάμε βγαίνοντας από το σπίτι μας για να φτάσουμε στη δουλειά. Να συναντήσουμε αργότερα τους φίλους μας και μετά να επιστρέψουμε σπίτι;
Πέρα από τη βρωμιά, τη ρύπανση, ενίοτε τα περιττώματα αδέσποτων ζώων και τη λάσπη, σε καθημερινή βάση τα παπούτσια μας βυθίζονται σε μια κόλαση μικροβίων, ιών και βακτηρίων.
ής επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς, από που περνάνε τα πόδια του κατά τη διάρκεια μίας ημέρας. Τι πατάμε βγαίνοντας από το σπίτι μας για να φτάσουμε στη δουλειά. Να συναντήσουμε αργότερα τους φίλους μας και μετά να επιστρέψουμε σπίτι;
Πέρα από τη βρωμιά, τη ρύπανση, ενίοτε τα περιττώματα αδέσποτων ζώων και τη λάσπη, σε καθημερινή βάση τα παπούτσια μας βυθίζονται σε μια κόλαση μικροβίων, ιών και βακτηρίων.
Κινδυνεύουμε;
Η απάντηση είναι “εξαρτάται”.
Πρόβλημα υπάρχει όταν, πρόκειται για μονίμως υγρές επιφάνειες, στις οποίες μπορούν να αναπτυχθούν μικρο-οργανισμοί. Αν επιπροσθέτως συνηθίζουμε να περπατάμε ξυπόλητοι, υπάρχει η περίπτωση να κολλήσουμε κάποιο μύκητα. Παρόμοιο με αυτόν που προκαλεί το λεγόμενο πόδι του αθλητή. Επίσης, αν φέρουμε κάποιο τραύμα που δεν έχει ακόμη επουλωθεί. Ωστόσο, για τους μύκητες και τα μικρόβια δεν είναι και τόσο εύκολο να ανοίξουν τον δικό τους δρόμο. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι αρκετά ανθεκτικός σε διάφορα είδη οικόσιτων βακτηρίων.
Εισερχόμενοι στο σπίτι με τα παπούτσια αφήνουμε σε όλες τις επιφάνειες του -κατά τα λοιπά καθαρού χώρου μας- όλα αυτά που τα παπούτσια μας συνάντησαν μέσα στη μέρα. Μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα. Πώς επιβιώνουμε εκεί έξω τόσο καιρό;
Το ερώτημα είναι σωστό, με τη μόνη διαφορά ότι δεν θα ξαπλώσουμε ποτέ στην άσφαλτο για να παρακολουθήσουμε μία ταινία ή για να απολαύσουμε το βραδινό μας; Επίσης, αν πέσει το πιρούνι μας στο πεζοδρόμιο, δεν θα το πάρουμε από κάτω για να το σκουπίσουμε ή να το ξεβγάλουμε και να συνεχίσουμε το φαγητό μας. Το ζητούμενο, κατά τον ίδιο, δεν βρίσκεται, λοιπόν, στα παπούτσια, αλλά σ’ αυτό που κυκλώνει τον χώρο μας και όχι σε μερικές πατημασιές.
Μικρά παιδιά, ευπαθείς κατηγορίες ανθρώπων και παπούτσια
Φυσικά, τα πράγματα αλλάζουν αν στο σπίτι υπάρχουν μωρά και παιδιά μικρής ηλικίας, τα οποία μπουσουλούν, παίζουν, κάποτε κοιμούνται κιόλας πάνω σε χαλιά και μαξιλάρες. Εκεί, όπως τονίζεται, καλό είναι τα παπούτσια, όντως, να μένουν στο χολ, κυρίως για δύο λόγους:
- Βρέφη και παιδιά δεν έχουν αναπτύξει ακόμη πλήρως τις άμυνες του ανοσοποιητικού τους συστήματος
- Τα παιδιά συνηθίζουν να μασουλούν και να βάζουν στο στόμα τους οτιδήποτε βλέπουν, πράγμα που μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα (λοιμώξεις, φλεγμονές, κ.λπ).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ : Παιδί στο σπίτι – Συμβουλές καθαριότητας και αγοράς χαλιών
Το ίδιο ισχύει και για άτομα που ανήκουν στις λεγόμενες ευπαθείς κατηγορίες, υποφέρουν από κάποια δερματική ή άλλη πάθηση και πρέπει να κινούνται σε πολύ καθαρό ή αποστειρωμένο περιβάλλον.
Κατά τα λοιπά, για τον Morse περισσότερο αισθητικό είναι το θέμα και λιγότερο ζήτημα υγιεινής. Και φυσικά, προϋποθέτει ότι συναινούν όλα τα μέλη μιας οικογένειας -και βέβαια, οι καλεσμένοι τους- στην απόφαση να εισέρχονται όλοι σε ένα σπίτι, χωρίς παπούτσια…
Τι “κουβαλάνε” τα παπούτσια μας
- Βακτήρια
Τα παπούτσια μας μαζεύουν και “κουβαλούν” ύπουλα βακτήρια, όταν τα φοράμε όλη μέρα. Αυτά τα βακτήρια τα κουβαλάμε μαζί και μέσα στο σπίτι όταν κινούμαστε με αυτά και έτσι εξαπλώνονται. Έγινε μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα για τα μικρόβια στα υποδήματα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν 421.000 μονάδες των βακτηρίων στο εξωτερικό του παπουτσιού, περιλαμβανομένων E. coli, μηνιγγίτιδα, αλλά και πολλών άλλων ασθενειών. - Τοξίνες
Περιβαλλοντικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι μέσα στο σπίτι μπορεί να βρεθούν ίχνη από ανθυγιεινά ζιζανιοκτόνα, όπως το 2,4-D . Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ζιζανιοκτόνο 2,4-D θα μπορούσε εύκολα να εισαχθει στο εσωτερικό του σπιτιού, μέσω των παπουτσιών, για έως και μία εβδομάδα μετά την εφαρμογή στους αγρούς. Η έκθεση σε 2,4-D μπορεί να προκαλέσει άμεσα και σημαντικά προβλήματα, όπως δερματικά εξανθήματα και γαστρεντερικές διαταραχές. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι το 98 % της σκόνης του μολύβδου βρέθηκε στα σπίτια προέρχεται από το εξωτερικό περιβάλλον. - Βρωμιά
Η βρωμιά μπορεί να μην έχει τις ίδιες επιβλαβείς επιπτώσεις για την υγεία μας, έχει όμως για τον ελεύθερό μας χρόνο. Τα παπούτσια στο σπίτι σημαίνουν περισσότερη βρωμιά και η περισσότερη βρωμιά σημαίνει περισσότερο χρόνο για καθαριότητα!
Για τους “αμετανόητους” και τους λάτρεις της χρήσης παπουτσιών μέσα στο σπίτι
Αν εσείς παρόλους τους προβληματισμούς, συνεχίζετε να μπαίνετε στο σπίτι με τα παπούτσια, κανένα πρόβλημα. Θα πρέπει όταν είναι όλα τα χαλιά στρωμένα, να προσέχετε τουλάχιστον :
- να σκουπίζετε προσεκτικά τα παπούτσια σας πριν μπείτε μέσα στο σπίτι.
- να φροντίζετε συχνότερα για το καθάρισμα και το σκούπισμα των εσωτερικών χώρων, καθώς πιθανόν να βρομίζουν ευκολότερα.
- να σκουπίζετε συχνότερα τα χαλιά σας. Η τριβή των παπουτσιών επάνω στις επιφάνειες των χαλιών αφηνουν πολλών ειδών στρερεούς ρύπους. Οι οποίοι, εν συνεχεία, επικάθονται στη βάση του πέλους του χαλιού, λειτουργώντας σαν εκατομμύρια μικροσκοπικά “πριονάκια”. Αυτά τα “πριονάκια”, με το βάρος των πατημασιών, πριονίζουν την βάση του μαλλιού, του πέλους. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που πατάτε επάνω στο χαλί. Αν αυτό συμβαίνει συχνά, πληγώνει ανεπανόρθωτα την υγεία του χαλιού.
Και κυρίως, να έχετε πρόχειρο το τηλέφωνο ενός ταπητοκαθαριστηρίου με πιστοποιημένες δεξιοτήτες καθαρισμού χαλιών. Όταν τα χαλιά σας λερωθούν πολύ ή συμβεί κάποιο ατύχημα μην διστάσετε να καλέσετε!
Διαβάστε ακόμη : Ποια τα οφέλη να ξεστρώσω πριν το ΠΑΣΧΑ;
ΠΗΓΕΣ : Lifo , Τreehugger
παπούτσια, παπούτσια και υγεία, παπούτσια στο σπίτι, σπίτι, συντήρηση, υγιεινή
